Mustan minä oliin nuorikkaine vie,
Armii meijän kunna-lienne asteli.
Ehty tuli minä seižoin veriällyö,
Äijy meni raččasmiesty pihua myö.

Vod ajaldi nuori barin minulluo,
Sanou: ”Juota, ruskeineičoi, vetty mull”.
Joi häi vetty, kätty minun purišti,
Painui alah da i minuu ukkualdi.

Hätken kačoin minä peräh hänele,
Kiändyi – pimenikai ilmu minun iez.
Kaikes yös nikui en muata kerjennyh,
Čomančoma barin tuli unih yön.

Jälles, konzu oliin minä leskenny,
Annoin miehele jo viiži tytärdy,
Meile tuli generualu fatieral,
Ruanittu häi, abieh ylen voihkikai.

Kačoin tarkah, särähytti sydämen:
Se on sama nuori barin endiine,
Sama vägi, sama silmis pabelus,
Vaigu äijj’on tukis hänen harmuadu.

Uvvessah mä oliin nuorikkažennu,
Uvvessah mä kaikes yös en uinonnuh,
Kaikes yös nikui en muata kerjennyh,
Čomančoma barin tuli unih yön.